Gdy brakuje słów, czyli pierwsza pomoc rękodzielnika

Nie da się ukryć, że żyjemy w trudnych czasach. Jak nie pandemia, to demony wojny. Kryzys goni kryzys. Ciężko w takich warunkach zachować resztki optymizmu i jeszcze obdzielać nim innych. To będzie osobisty tekst i chyba tylko z takiej perspektywy odważę się na jakikolwiek komentarz do tego, co się dzieje tuż obok nas.

Na początku była bezsilność

Wojna w Ukrainie sprawiła, że reszta świata zastygła w bezsilności. Pierwszy raz nie widziałam w Tłusty Czwartek prawie żadnych wpisów na temat pączków. Było za to sporo niedowierzania i strachu. Ale gdy minął pierwszy szok, gdy wybrzmiały pierwsze, negatywne emocje, pojawiła się powszechna mobilizacja do działania skierowana na pomoc tym, którzy jej potrzebują. I to był jedyny piękny skutek uboczny tych niepięknych zdarzeń.

Dopiero teraz, po miesiącu, życie w naszym kraju powoli wraca do jako takiej normy. Choć nigdy nie będzie już tak jak wcześniej. Chyba powinniśmy się przyzwyczaić, w końcu dopiero co mieliśmy do czynienia z pandemią. Ciężko jednak przywyknąć do jawnej niesprawiedliwości i rozgrywającej się na naszych oczach tragedii.

Na niebiesko i na żółto

Przez pierwszy tydzień nie byłam w stanie zrealizować niczego, co sobie wcześniej zaplanowałam. Wszystko poszło w odstawkę. Zresztą nie tylko ja, wiele osób miało tak samo, szczególnie w obserwowanym przeze mnie środowisku twórców i rękodzielników. I wtedy, gdy zabrakło słów, z pomocą przyszła sztuka. I tak w social mediach zrobiło się niebiesko-żółto.

W takich momentach jestem bardzo wdzięczna za to, że mam taką pasję, która pozwala mi na wyrażanie uczuć bez słów. W tym przypadku moją bezsilność przełamały te wszystkie niebiesko-żółte akcenty wsparcia, które widziałam u innych. Sama również postanowiłam przelać myśli w swoje prace i to pomogło mi odzyskać choć odrobinę dawnej motywacji do działania. Po raz kolejny odkryłam terapeutyczne działanie sztuki.

To jeszcze nie koniec

Czy może być piękniejsza manifestacja przeciw wojnie, niż wykorzystanie sztuki w celu pomagania tym, którzy tego potrzebują? To jeszcze nie koniec, nie wyczerpaliśmy wszystkich sposobów. Wierzę, że możemy więcej, robiąc to, co potrafimy najlepiej. W sieci pojawiają się kolejne zbiórki i aukcje wspierające Ukrainę w jej walce. Pamiętajcie tylko, by korzystać ze sprawdzonych, zweryfikowanych zbiórek.

Polecam Wam serdecznie grupę Make art not war. Razem dla Ukrainy, w której możecie wylicytować rękodzielnicze perełki, wpłacając pieniądze na wybrana akcję, lub sami możecie coś wystawić. Kartki, których zdjęcia widzicie w tym artykule, wystawiłam jakiś czas temu w tej właśnie grupie. I niebawem wystawię coś jeszcze.

Co przyniesie przyszłość? Nie wiadomo. Ale póki możemy, zróbmy razem coś dobrego.