W POPRZEDNIM ODCINKU
Stenia poznała żuka Aleksa, który przypominał jej Jose, z którym musiała się rozstać z powodu jego wyjazdu. Nie była pewna, czy powinna kontynuować znajomość z Aleksem. Stefan martwił się o biedronkę, ale nie wiedział, jak jej pomóc. Z pomocą przyszła niezawodna Klara.
ŁĄKA CAFE
ODC. 18: Rodzina
Stefan spędzał ze Stefanią każdą wolną chwilę. Stawali się nierozłączni. A mimo to, czegoś mu brakowało. Szczególnie odczuwał ten brak po wizycie mrówek. Zwykle wpadały całym stadem. Czasem się kłóciły, ale zawsze trzymały się razem i były dzięki temu jeszcze silniejsze. Stefan wiedział, że to siostry z jednego mrowiska.
– A Mela zawsze wlecze najcięższe liście i nigdy nie chce, żeby jej pomóc, chociaż czasem ledwo idzie! – śmiała się jedna z nich.
– Nieprawda! To ty tak robisz! – obruszała się druga.
– Och, przymknijcie się i dajcie dopić sok! – kwitowała trzecia i wszystkie uderzały w śmiech. Takie tam drobne utarczki słowne.
Kiedy tak stał sobie i wpatrywał się niezbyt wesołym spojrzeniem w mrówki, podeszła do niego Klara. Poklepała go skrzydełkiem po muszli i zapytała z troską:
– Co tobie, Stefciu? Jakiś taki jesteś niewyraźny.
– Nic takiego – odparł cicho. – Po prostu czuję się nieco osamotniony.
– Co ty mówisz? Dlaczego? Przecież nie jesteś sam.
– Wiem, ale… No spójrz na nie – wskazał roześmianą grupę mrówek. – Taka liczna rodzinka. A ja nawet nie wiem, co się dzieje z moją rodziną.
– Nie mówiłeś mi o tym nigdy.
– Nie było okazji. Odkąd trafiłem tutaj, nie mam od nich wieści. Może oni nawet nie wiedzą, gdzie jestem? Może oni mnie już nie pamiętają?
– Głupstwa pleciesz, ciebie nie można zapomnieć.
– Dzięki. – Stefan uśmiechnął się słabo, ale zaraz znów spoważniał. – Nie wiem, jak ich teraz odszukać. Mój brat mieszkał niedaleko, pod inną sosną, ale miał się przeprowadzić, bo znalazł towarzyszkę. Czasem mnie irytował, ale, tak wiesz, po przyjacielsku. Rodzice byli na innej polanie, ale czasem wpadali z odwiedzinami. Nie wiem, gdzie teraz są.
– Rozumiem. Nie martw się, na pewno sobie radzą i pamiętają o tobie. Jeśli chcesz, polecę tam kiedyś i spróbuję ich poszukać.
– Mogłabyś? Naprawdę? – ożywił się nieco ślimak.
– Pewnie, że tak. Moja siostra czasem podlatuje do najbliższego parku, ale tutaj nie chce wpadać – westchnęła z rezygnacją. – Woli większe przestrzenie. No ale jednak mam z nią jakiś kontakt. I zawsze chętnie słucha, gdy opowiadam jej o Łąka Cafe.
Mrówki chichotały coraz głośniej, a było ich całe mrowie. Jak to mrówek. Śmiech niósł się po całym lokalu. Aż Stenia i Aleks, pochyleni ku sobie przy ladzie baru, musieli co chwilę się uśmiechać. I nawet Stefania przestała irytować się hałasem.
Biedronka mrugnęła filuternie do Stefana. Ślimaczyca podniosła głowę znad papierów, nad którymi pochylała się w rogu sali i posłała mu w powietrzu całusa. Stefanowi zrobiło się gorąco i w końcu i on musiał się uśmiechnąć.
Do kawiarni wpadł gołąb Bob. Ten zaprzyjaźniony. Jak zwykle drzwi zatrzasnęły się za nim z hukiem. Nie należał do najsubtelniejszych gości.
– Cześć, Stefciu! Dzień dobry, Klaro! – zwrócił się do nich radosnym tonem.
– Co słychać, Bob? – zapytała Klara.
– Wszystko super. Macie coś do jedzenia? – zagruchał. Kawka westchnęła i przewróciła oczami, ale powiedziała, żeby Bob podszedł do Steni, a ona na pewno coś dla niego znajdzie. Gołąb poczłapał w stronę lady, a Klara pochyliła się nad Stefanem, który wydawał się być w dużo lepszym humorze.
– I jak, lepiej ci? – zapytała szeptem.
– Dużo lepiej. – Stefan uśmiechał się teraz szeroko. – Właśnie zrozumiałem, że ty, Stenia, Stefania i nawet Bob, też jesteście moją rodziną.
– Tak jest! Jedna całość, pozszywana z zupełnie innych kawałków – Klara pokiwała ze zrozumieniem głową, patrząc jak Bob ze smakiem pałaszuje podane mu przez Stenię ciastka.
W NASTĘPNYM ODCINKU
Stefania postanawia sprowadzić do łąki grupę komików. Równocześnie Klara planuje pokaz mody z motylem Eustachym, by odciążyć przyjaciółkę. Czy ślimaczyca i kawka zapanują nad swoimi podopiecznymi? Jaką rolę w spotkaniu tych dwóch różnych światów może pełnić Stefan?
POPRZEDNIE ODCINKI:
ODC. 1: Dzień jak nie co dzień
ODC. 5: Nieszczęście w szczęściu
ODC. 7: Akcja Mole Książkowe [część I]
ODC. 8: Akcja Mole Książkowe [część II]
ODC. 9: Akcja Mole Książkowe [część III]
ODC. 15: Cukierek albo… cukierek