Ten tekst miał ukazać się dużo wcześniej, ale rozmaite koleje losu zarządziły opóźnienie publikacji. Nic straconego. Chociaż od dawna śledzę działalność Fundacji Piosenkarnia Anny Treter, z miłością zerkając na nagrania archiwalne z poprzednich edycji Festiwalu Twórczości Korowód, to dopiero w tym roku miałam okazję uczestniczyć w imprezach tegorocznej, jubileuszowej edycji. Żałuję, że nie we wszystkich, ale udało mi się wysłuchać Koncertu Laureatów, obejrzeć pokazy finałowe i jubileuszową galę.
Fundacja Piosenkarnia działa już od 10 lat, w zeszłym roku odbyła się także 10. edycja Festiwalu Twórczości Korowód oraz Ogólnopolskiego Konkursu Twórców i Wykonawców „Piosenkarnia”. Uzbierałam sobie niezły wachlarz emocji przy Korowodzie 2017 i chciałabym się nimi teraz podzielić.
Magia radia – Koncert Laureatów w Trójce
Pierwszy punkt programu zaliczyłam zdalnie, bo słuchając emisji w Programie 3, 19 listopada. W Koncercie Laureatów wystąpili: Kuba Blokesz, Chwila Nieuwagi i Zespół Chorzy. Dawno nie słyszałam tak dobrego materiału na żywo z radiowego studia. Jednak chociaż każdy z laureatów poprzednich edycji festiwalu ma w sobie coś intrygującego, moją uwagę od dłuższego czasu przykuwa głos Kuby Blokesza. To jest czysta magia. Ciepły, głęboki, nasycony, ale miękki głos, płynnie opowiada muzyczne historie, niezależnie od źródła ich pochodzenia. Znakomicie słucha się jego interpretacji „Bawitka” Andrzeja Poniedzielskiego, pieśni Okudżawy i własnych utworów.
Szkoda jedynie, że koncert trójkowy był tak krótki, artyści z pewnością mieliby o czym opowiadać w swoich piosenkach przez kolejną godzinę. Niemniej jednak ten koncert dostarczył mi dużo radości i nastroił mnie pozytywnie na kolejne punkty programu.
Urok nowości – Koncert Finałowy
A następny w mojej przygodzie z festiwalem Korowód był Koncert Finałowy w krakowskim Żaczku. Uwielbiam konkursy, które nie są siłowaniem się na największą oglądalność, ale znakomitą okazją, by na własny użytek dokonać przeglądu rynku artystycznego. Dlatego lubiłam zawsze pokazy konkursowe PAKI, dlatego także spodobał mi się Konkurs „Piosenkarnia”.
To wspaniale odkryć, że rynek muzyczny, ten niekoniecznie kojarzony z popularnych stacji radiowych, jest tak różnorodny. Że jest tylu artystów, którzy piszą własne teksty, tworzą swoją muzykę i wykonują piosenkę literacką.
Tym razem wykonawców było jedenastu. Wśród nich znalazły się nastrojowe, wyjęte prosto z celtyckich opowieści Baśnie Zebrane, kolorowy, ekscentryczny Egzotyczny Dandys Paryskich Bulwarów, czy zwycięska Oreada – pełna energii grupa z elementami folkowej zabawy. Poziom wydawał mi się bardzo wyrównany, jurorzy musieli mieć trudny orzech do zgryzienia. Moją uwagę zwróciła także śpiewająca autorka, Irena Salwowska. Na pewno pogłębię swoją wiedzę na temat jej repertuaru.
Ogólnie konkurs udowodnił, że wokół nas jest wielu utalentowanych ludzi, którzy chętnie dzielą się swoją sztuką z innymi. A mają czym. Nie do końca może zgadzam się z werdyktem jury, ale rozumiem taki a nie inny wybór laureatów poszczególnych miejsc. A werdykt można przeczytać na stronie Fundacji Piosenkarnia, jeśli Was to interesuje.
Klasyka gatunku – Koncert Galowy
Skład Koncertu Galowego był imponujący, zarówno jeśli chodzi o wykonawców, jak i twórców. Przez dziesięć lat, w czasie monograficznych koncertów galowych poświęconych rozmaitym wielkim autorom i kompozytorom, uzbierał się spory repertuar. Marek Grechuta, Leszek Aleksander Moczulski, Wojciech Młynarski, Agnieszka Osiecka, Wojciech Belon, Andrzej Poniedzielski, Jeremi Przybora, Jonasz Kofta, Jan Kanty Pawluśkiewicz… Każde z tych nazwisk odcisnęło na polskiej piosence literackiej swój ślad. W czasie koncertu galowego X Korowodu utwory tych twórców wykonywali Stanisław Karpiel-Bułecka, Magdalena Steczkowska, Wolna Grupa Bukowina, Magda Umer, Artur Andrus, Anna Treter, Michał Bajor, Krzysztof Kiljański i Olek Różanek. Całość poprowadził wspaniale, jak zawsze, Andrzej Poniedzielski.
Chociaż cały koncert bardzo mi się podobał, z kilkoma drobnymi wyjątkami, najbardziej czekałam jednak na Michała Bajora. Przyznaję, że mam słaby refleks, jeśli chodzi o skuteczne polowanie na koncerty pana Bajora, i jak do tej pory nie udało mi się na żaden dotrzeć. Bardzo chciałam posłuchać tego głosu na żywo. Niesamowite, jak precyzyjnie przygotowane są jego interpretacje. Każdy szczegół jest dopięty na ostatni guzik, nawet najdrobniejszy ruch dłoni jest przemyślany, a jednak końcowy efekt jest naturalny, nie sprawia wrażenia wyreżyserowanego spektaklu. I co za głos! Uwielbiam utwór „Popołudnie” za maksimum emocji zmieszczonych w dość ascetycznej formie melorecytacji.
Zakochałam się również w głosie Anny Treter, której także nie miałam okazji usłyszeć wcześniej na koncercie. To było naprawdę cudowne doświadczenie. To wspaniałe, że ambasadorką polskiej piosenki jest tak utalentowana artystka. I budujące.
Nieodmiennie uwielbiam również głos Krzysztofa Kiljańskiego, który z powodzeniem mógłby zapełnić sale międzywojennych lokali, śpiewając szlagiery z tamtych lat.
Co do Artura Andrusa, jego piosenki oraz ich nieszablonowe wykonania znam i lubię od lat. Cieszę się, że był częścią również i tego koncertu. Zwłaszcza, że duet z Andrzejem Poniedzielskim to jedna z najlepszych znajomości polskiej estrady.
Co do wspomnianych przeze mnie drobnych braków, troszeczkę brakowało mi jednak laureata z tegorocznej edycji konkursu „Piosenkarnia”, rozumiem natomiast, że tak dużą imprezę planuje się z wyprzedzeniem i nie można przewidzieć, jak w całym koncercie sprawdziłaby się stylistyka nowego laureata.
Nie do końca podobała mi się także zbyt głośna w niektórych momentach perkusja, choć zasadniczo brzmiała ona dobrze. Tylko czasem za głośno.
Tytułowy „Korowód” w wykonaniu Stanisława Karpiela Bułecki mógłby być mniej rozbudowany formalnie, ale jest to utwór trudny i jego wykonanie wymaga nie lada odwagi. Natomiast „Uciekaj, uciekaj” pan Staszek wykonał bezbłędnie.
Na marginesie dodam, że zespół muzyczny był fenomenalny, zwłaszcza Tomasz Hernik, którego skrycie (ups! chyba już nie skrycie) wielbię od czasów, gdy słuchałam go na żywo wiele lat temu z różnymi krakowskimi artystami.
Dla miłośnika piosenki literackiej ten koncert był prawdziwą muzyczno-literacką ucztą. To było naprawdę udane podsumowanie działalności Fundacji Piosenkarnia. I wspaniałe rozpoczęcie nowego rozdziału.
